Τα καταγεγραμμένα περιστατικά λαθροθηρίας, λαθραλιείας και λαθροϋλοτομίας, έχουν τα τελευταία χρόνια πολλαπλασιαστεί και συνεχώς αυξάνονται με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου. Δυστυχώς, για κάποιους “γνωστούς μας”, “φίλους μας” ή ακόμη και “συγγενείς μας”, τα δάση, τα ψάρια, τα πτηνά, τα άγρια ζώα ή ακόμη και το υπέδαφος, είναι αγαθά που αυτόκλητα δικαιωματικά τους ανήκουν, οπότε και μπορούν να τα εκμεταλλεύονται εμπορικά μέσα στα πλαίσια της παραοικονομίας. Όπως λέμε τζάμπα πράγμα και αφορολόγητο, στο όνομα πάντα της φτώχειας και της ανέχειας.
Η ιδιομορφία αυτού του φαινομένου έγκειται σε δυο χαρακτηριστικά που το καθιστούν θρυαλλίδα για την κοινωνική συνοχή και την ισορροπία του οικοσυστήματος. Το ίδιον όφελος κάποιων επιτήδειων εις βάρος του γενικού συνόλου, εντείνει τις αντιθέσεις και οξύνει τις όποιες τοπικές αντιπαραθέσεις, που όσο βαθαίνει η ύφεση, δεν θα είναι δυνατόν να υπολογισθούν οι συνέπειες. Με άλλα λόγια το ανταγωνιστικό μοντέλο “γιατί εσύ και όχι και εγώ” θα συμβάλει καταλυτικά στην τελική αποδόμηση των κοινωνιών της ελληνικής υπαίθρου.
Το δεύτερο χαρακτηριστικό το βασικό θύμα αυτού του φαινομένου, δεν είναι άλλο από την ίδια την φύση. Αν συνεχιστεί η ίδια κατάσταση, το μέλλον μας επιφυλάσσει βουνά χωρίς δάση και ζώα, θάλασσες χωρίς ψάρια και ουρανούς χωρίς πουλιά αλλά και χωρίς οξυγόνο. Παραλογισμένος στο χορό της απληστίας, του καιροσκοπισμού, του παράνομου κέρδους και της έλλειψης περιβαλλοντολογικής ευαισθητοποίησης, ο σημερινός ασυνείδητος πολίτης κόβει το κλαδί που τον στηρίζει, αλλά θα πέσουμε όλοι μαζί.
Απαλλαγμένοι από αγκυλώσεις προσωπικές και πολιτικές πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι τα δέντρα, τα πουλιά, τα ζώα και τα ψάρια δεν έχουν υπογράψει κανένα μνημόνιο, και θα πρέπει να ψάξουμε αλλού τους ενόχους της φτώχειας μας και της κατάντιας μας. Αντιθέτως το φυσικό περιβάλλον της πατρίδας μας είναι η μόνη μας περιουσία που οφείλουμε να κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας. Ειδικά όσοι εμπλέκονται με δραστηριότητες επαγγελματικές και ερασιτεχνικές που λαμβάνουν χώρα στη φύση έχουν ηθική υποχρέωση με γνώμονα την αγάπη γι' αυτό που κάνουν, την προστασία και φροντίδα του περιβάλλοντος από το οποίο ζουν.
Η χλωρίδα και η πανίδα της χώρας μας μπορούν και πρέπει να προστατευτούν από τον Έλληνα κυνηγό, τον ερασιτέχνη αλλά και επαγγελματία παραδοσιακό ψαρά, τον φιλότιμο ερασιτέχνη δασοπυροσβέστη, τον φυσιολάτρη κατασκηνωτή αλλά και όλους εμάς που θέλουμε τα παιδιά μας να έχουν βιώσιμο μέλλον.